10 Kasım 2011 Perşembe

yes i am

takilmayi icmeyi o sarkidan bu sarkiya konmayi falan birakabilirim ama bi daha ayılabileceğimi sanmiyorum.ayılmak icin cok gec, bayilmak icin cok erken bir aradayım.eşik işte.her eşik gibi can sıkıcı.intiharin eşiği infilakin eşiği.eşik eşik geziyorum. medeniyetin eşiği burasi.medeniyetten hemen bi durak oncesi.bildin mi? Bugun bırakın böyle ilkel gecsin.birinci el akil hastaligi.kullanilmamis. oyle dersem kulliyen yalan olucak simdi.kullanmadık mı ,kullandık.hafiza bosluklarina ayaklari takılanlar icin korteksimizden kaldirim tasi yaptik.(akvaryum degil.onu televizyonun yerine koydum.) tam gidicekken tıkandi anahtarlarim.hepsi birden inanir misin.pipet folyo kova pet şişe.her şey tıkandi. olmuyor.flulasmayınca flulasmiyor gercek.canı istediği gibi. sakat kalıyorum bunca gercegin icinde. g.

8 Kasım 2011 Salı

on and off again II

Aldigin cicekler soldu.hep geriye dogru sayan bi kronometreye bakıyo gozlerim.hep zamanımız azaliyormus gibi geliyo.Hic enerjim yok.Ama surekli bisey yapmazsam icimdeki buruklukla başedemiyorum.Cok ayigim.İlk defa bu kadar ayığım.Bunu sevmeyecegimi biliyordum.Cok yaşlı ve cok hasta hissediyorum.Konusamiyorum gibi geliyor.Büyük ihtimalle haklıyım.Konusabiliyo olsam anlatabilirdim.Belli ki anlatamıyorum sana nasil hissettiğimi..Anlasaydın böyle yapmazdın gibi geliyor.Her şeyde yanılmış olabilirim ama bunda yanılmadım diyorum kendime.Sen iyi bir insansın.Bunu hep tekrarlıyorum kendime.O iyi bir insan.Bilerek yapmıyor bunları.İyi bi insan o.Hava gittikçe biraz daha soguyor.Beklediğim kadar da tüketmiyo bu beni artık.Hep tatil düşününce aklıma kumlar sıcaklar denizler ,altlari , kayalar cırcır bocekleri gelirken simdi dökülmüş yapraklar görüyorum sarı sarı kocaman ormanlarda.bordo ara ara.agac evler ,battaniyeler..sanirim beynim artık soguga adapte olmaya karar verdi.Belki de üşümeye alıştım ve aldırmıyorum eskisi kadar.Artık kendimi cocuklarin cizdigi mutlu gunes gibi hissetmiyorum.
Aralıksız akamıyorum artık.Hiç durmadan dökülemiyorum.olmuyor.kesik kesik.cumle cumle.nefes alıyorum aralarda.o aralar olmasa nefessiz kalacagim, cildiracagim...Beynimi azıcık olsun rahatlatmıyor yine de, nefes alabilsem de görüntüler akıyor.Akıyor.Bi tek onlar akıyor içimde ,ve disari cıkamıyorlar.Bir iğne darbesi lazim patlamam için.O zaman napıcaksınız??? İçimden fırlayıp dört bir yana bulaşmış o kelimle çöplüğüyle nasıl başa çıkıcaksınız???
Çok da önemli değil aslinda o noktadan sonra kimin ne yaptigi..Ama içimdeki epik kahraman seviyor böyle doruk sahneleri.
Her şeyi çok yanlis anladin...Hep insanlarin beni kolaylıkla anlayabileceğini saniyorum.Bana göre benimle ilgili her şey son derece primitiv. Pazar sabahı gibi.Çok kolay.Çok güzel bişey söylemeye calisiyordum aslinda.Sana güvendiğimi söylüyodum disarda senden uzakta ortalarda dolasirken, sen varken bana bile güvendiğimi söylüyodum.Bilmece cozmekle yükümlü falan olmadigini biliyorum.Anlayacagini varsaydigim icin ben hataliyim.Sitem etmiyorum.Özür dilerim.
Şimdi ise benle ilgili her şey güvensizliğe işaret ediyor.Hayatım boyunca güvenmeyi hiç bi zaman zor bulmamıştım bu kadar.Herkese güvendim ben hep.Ama hiç güvenilir bulunan bi insan olmadim.Muhakkak haklı nedenleri vardı insanlarin bana güvenmemekle ilgili.Çenemi hiç tutamam mesela, ya da neyin saklanmasi gerektiği bana söylenmediği sürece onu saklamam gerektiğini bilemem.
Beni gör istiyorum.Oldugum gibi.
Anladin mi? Gör.
Beni gör.

Lütfen.


G.