on and off again II
Aldigin cicekler soldu.hep geriye dogru sayan bi kronometreye bakıyo gozlerim.hep zamanımız azaliyormus gibi geliyo.Hic enerjim yok.Ama surekli bisey yapmazsam icimdeki buruklukla başedemiyorum.Cok ayigim.İlk defa bu kadar ayığım.Bunu sevmeyecegimi biliyordum.Cok yaşlı ve cok hasta hissediyorum.Konusamiyorum gibi geliyor.Büyük ihtimalle haklıyım.Konusabiliyo olsam anlatabilirdim.Belli ki anlatamıyorum sana nasil hissettiğimi..Anlasaydın böyle yapmazdın gibi geliyor.Her şeyde yanılmış olabilirim ama bunda yanılmadım diyorum kendime.Sen iyi bir insansın.Bunu hep tekrarlıyorum kendime.O iyi bir insan.Bilerek yapmıyor bunları.İyi bi insan o.Hava gittikçe biraz daha soguyor.Beklediğim kadar da tüketmiyo bu beni artık.Hep tatil düşününce aklıma kumlar sıcaklar denizler ,altlari , kayalar cırcır bocekleri gelirken simdi dökülmüş yapraklar görüyorum sarı sarı kocaman ormanlarda.bordo ara ara.agac evler ,battaniyeler..sanirim beynim artık soguga adapte olmaya karar verdi.Belki de üşümeye alıştım ve aldırmıyorum eskisi kadar.Artık kendimi cocuklarin cizdigi mutlu gunes gibi hissetmiyorum.
Aralıksız akamıyorum artık.Hiç durmadan dökülemiyorum.olmuyor.kesik kesik.cumle cumle.nefes alıyorum aralarda.o aralar olmasa nefessiz kalacagim, cildiracagim...Beynimi azıcık olsun rahatlatmıyor yine de, nefes alabilsem de görüntüler akıyor.Akıyor.Bi tek onlar akıyor içimde ,ve disari cıkamıyorlar.Bir iğne darbesi lazim patlamam için.O zaman napıcaksınız??? İçimden fırlayıp dört bir yana bulaşmış o kelimle çöplüğüyle nasıl başa çıkıcaksınız???
Çok da önemli değil aslinda o noktadan sonra kimin ne yaptigi..Ama içimdeki epik kahraman seviyor böyle doruk sahneleri.
Her şeyi çok yanlis anladin...Hep insanlarin beni kolaylıkla anlayabileceğini saniyorum.Bana göre benimle ilgili her şey son derece primitiv. Pazar sabahı gibi.Çok kolay.Çok güzel bişey söylemeye calisiyordum aslinda.Sana güvendiğimi söylüyodum disarda senden uzakta ortalarda dolasirken, sen varken bana bile güvendiğimi söylüyodum.Bilmece cozmekle yükümlü falan olmadigini biliyorum.Anlayacagini varsaydigim icin ben hataliyim.Sitem etmiyorum.Özür dilerim.
Şimdi ise benle ilgili her şey güvensizliğe işaret ediyor.Hayatım boyunca güvenmeyi hiç bi zaman zor bulmamıştım bu kadar.Herkese güvendim ben hep.Ama hiç güvenilir bulunan bi insan olmadim.Muhakkak haklı nedenleri vardı insanlarin bana güvenmemekle ilgili.Çenemi hiç tutamam mesela, ya da neyin saklanmasi gerektiği bana söylenmediği sürece onu saklamam gerektiğini bilemem.
Beni gör istiyorum.Oldugum gibi.
Anladin mi? Gör.
Beni gör.
Lütfen.
G.
1 Yorum:
Kalan bütün temizliğimle sana gelmek istiyorum.
bütün temiz kalabilen yerlerimle. ki bu senin vücudundaki kesiklerden geri kalan yerden bile az.
yine de beni böyle sevebileceğine dair bir ümit taşıdım hep.
bütün ümitler gibi sebepsiz, mantıklı hiç bir açıklaması olmayan bir sebep.
beni böyle sevebileceğinden okadar emindim ki seni olduğun gibi sevmekte hiç bir güçlük çekmedim.
sonradan değiştirmeye çalıştığım yanların oldu elbet, tahammül edebilmeyi kolaylaştırmak içindi diyelim.
tabiki benim gibi senin de tahammül edilmesi çok güç yanların vardı, aslına bakarsan hala var.
çünkü değiştirmeye çalışmak elbette anlamsızdı ve sen olabildiğince olduğun gibi kaldın, benim gibi.
ikimizde çok değiştik aslında ama bu bize bir başkasının yaptırdığı bir şey değildi.
beni sen değiştirmedin, aynı benim seni değiştiremediğim gibi. kendimiz değiştik.
savaşmaktan yorulduk.
başladığın kavganın bir yerinde kavga etmekte olduğun kişiye yorgunluktan sarılmak gibi bir hal ile sarıldık birbirimize.
artık yeter dedik. çok uzun zaman geçmedi üzerinden bunun, bir kaç ay sadece..
yaralarını sarmaya çalışan iki hayvan gibi sığındık birbirimize, ve ben artık aşkın tanımı olarak ancak bunu biliyorum.
senden öncesi hiç olmamış gibi, ben ozaman o tecrübeleri edinmemişim gibi, sanki daha evvel hiç beklemediğim bir anda bir yumruk yememişim gibi, işte tam
en başta söylemeye çalıştığım gibi, kalan bütün temizliğimle..
11 Kasım 2011 21:27
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa