10 Ocak 2012 Salı

bounceback

boktan bişey bi zamanlar aşkla bakan gözleri sıkıntı içinde gormek.ama oluyor.her zaman.kendimle ilgili cozmem gereken bunca sey varken, bi de bunlar var.sokaklar sıkıntıdan ,özgün , uzun yariklar halinde catliyor degisiklik olsun diye.bu kadar beyaz ve gri hic guzel gitmiyor birbiriyle.ya da benimle.sıkıntı degil beni deli eden.dogustan deliyim.tam olarak deli degilse de huzursuzum.yumusacik ve kukurtlu muzik son alti omurumu da dugumledi.yeniden ruya gormek icin toplamam gereken guc icin icime barajlar kuruyorum.anlamsiz bakan, tanımadigim gozleri tercih ederim sevgisi yok olmus gozlere diyor içimden bi ses.bu sesin sahibini taniyorum.durup durup beni tuz buz olmaktan kurtaran septik orospu.simdi bunlari okurken icinden beni asagiladiğini biliyorum.ama onemi yok.cunku beni o kadin kurtarıyor hep sen degil.aklimdan bildiğim ilaclari geciriyorum.içimdeki bu salak his yok olsun istiyorum.aklima gelen ilaclarin hicbiri işe yarayacak gibi durmuyor.o buz kralicesine ihtiyacım var.içimi buzla kaplamasina, taşla, çamurla, gerekirse bokla.bu hissin yok olmasina ihtiyacım var.dunyayı tetikleyicilerden ayıklamam mumkun degil.her tasin altinda tetikler var.her yuzun altinda o tetikleri ceken parmaklar var.bu parmakların cogunu tanımıyorum bile.Ne hatirliyosun benle ilgili? guzel bisey hatirliyor musun? Her igrenc gercegin arkasinda korkunc guzel gercekler var kendimle ilgili.bunlari bi tek ben gorebiliyorum.beni bu kadar iyi bi tek ben biliyorum.kalbime ve samimiyetime bu kadar bi tek ben inaniyorum.sen beni kötü birisi saniyorsun.sen benim seni kötü birisi sandiğimi dusunuyorsun.bunca kotulugun icinde gucsuzum.hayatımda ilk defa bu kadar gucsuzum. ama onemi yok sevgilim.zaten cok kar yagiyor.zaten soguk.zaten hareket edicek halim yok.bu berbat havasizlik su eski yün anane yorganlari gibi üzerime kapaniyor.kardesim diyor ki sarilirsa iyi gelirmiş.basinc kendimi toplamama yardimci olurmus.oysa ben ne zaman içim parcalansa, yalniz kalmak istiyorum. .ne istedigimi bilmiyorum.buz kralicesi diyor ki ilk aşamada rahatsizlik veren seyden kurtulacaksin.rahatsizlik veren seyden bir ceset yaratıcaksın.ben henuz hali hazirda bekleyen cesetleri gomecek topraklar bulamiyorum.bütün küreklerin saplari yaniyor.dokununca ellerim yanıyor.daha fazla ceset istemiyorum.bunun formulunu bildiğimi sandiğim sirada, onlardan ziyade kendimi bi cesede cevirdiğime dair sarsilmaz bi inanca sahibim.küçük bi cocugunkine benzer bi kinim var olan bitene.tetiklenen hafizamin cagrisimdan serseme donmesiyle geliyor, sen bana ilk sarildiginda geciyor.her seyi unutuyorum.bir dahaki tetikleyiciye takılıp yuz ustu kapaklanana kadar.her tasin altinda o tetikleri ariyorum.kendime engel olamiyorum.sanki beklenmedik anlarda, tanimadigim yerlerde ve son derece rasgele suratima carptiklari yetmezmis gibi, arayıp buluyorum onlari.bulabiliyorum ama.varlar cunku.ordalar.orda olduklarini bildiğim icin aramak zorundayim. içim diyorum.cok kotu diyorum. keske bana yardim edebilsen. keske bana yardim edebilsem. kendime su cumleyi 1000 kere yazma odevi veriyorum. I'm gonna bounce right back from this. G.

1 Yorum:

Blogger madurum dedi ki...

cesetleri gömmek için kullanıcam küreklere sap olazaam diye ömrüm tükeniyo benim de sistir. hayırlısı. amin. gel bi sarıliyim, iyi gelir :0))

10 Ocak 2012 07:42

 

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa