alıştıra alıştıra girilmez komaya
Mektupla şiir arasına gerilmiş farkı katederim ben.
Yüksek güven.Nereden geliyor acaba.Şimdi şu haldeyken... Kış geçti nisan geldi.Nisan,the cruelest month.Biri bu monoloğu göğüslemeli.Kim neden harften harfe seken ve dayanacağı son raddeyi arayan basıncı karşılasın? Güneş bir ağrı gibi tarayacak erguvanları..Doğarsa.. Göğsümdeki sıkıntı, bir kıpırtı olsa yaşadığıma inanacağım.Bir kıpırtı bile değilsin. Bana diyor ki,uyandığımda yanımda olurmuş.Oysa uyanmıyorum ben artık.
eb
kp
Stuck on Rewind tarafından gönderildi saat:
08:38
2 Yorum:
kış geçti, nisan geldi sanman ne acı..
oysa daha mart var, sana bitivericek gibi geliyor ama daha koca bir ay var..
belki de en soğuğu, en kötüsü.. ardından bahar gelicek olması ümit veriyor tabi insana ama yine de içerisindeyken dışarısını hayal etmeyi bile güçleştirir bir tadı var mart'ın.
ocak şubat mart..
ben yine de en çok kasım'ı sevmiyorum.
ve sen öyle olmayacağından emin olduğun günlerde bile güneş doğuyor elbette, doğmaksa onun adı, ve batmışsa bir yerlerde..
25 Şubat 2009 01:20
buna sevinmelimi, honey; dan diye giricek olmak daha mı güzel komaya... gözdecim eğlenceli oluosun istediğnde çok..:)
25 Şubat 2009 09:14
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa