for the roses/ tribute to deus

for the roses..../tribute to deus


artık kimse üstüne hiç bir şey söylemeyeceğim.Kimseyi yargılamayacağım.Herşeyi bıçak gibi delip geçmeyi , hem de
dışarıda kalıp izlemeyi bırakıyorum.Ama hatırlayabilirim.Elbette hatırlayabilirim.Herkes hatırlayabilir.Benim asıl sevdiğim şey bu bayan bireysel yıkım olmak.Gözde bile olamamak, acımasız bayan bireysel yıkım olmak.Benim asıl sevdiğim şey beni tanımayanları bile korkutan,o ürkünç bakış...Ama burada olmayı sevmiyorum , burada olmak istemiyorum.Çünkü gidip gelen insanların yarattığı yüzeysel tedirginlik çöktükçe dipteki şeyleri de kazıyıp çıkarıyor.Ama hayır.çıldırmayacağım.Gözlerimi kapatacağım ve hiçbirşey görmeyeceğim.Artık.
Bak diyor kadın.Çünkü doktor ilgimi somut şeylere çekmesini söyledi.Noolursun bak diye yalvarıyor.Ama bakıcak ne var ki? Birkaç koyun, hepsi o.
Şimdi güller gönderiyor bana.Güller; neler vermedim ki ona; zamanımı, gücümü, bedenimi, ayaklarımı, gözlerimi? Hayır tatlım.Ben güllerle kandırılıcak yaşı çoktan geçtim.Bana anlatmayın.Güller.Hepsi çöpe güzelim.Yeme,içme,çiftleşme,iyi günler,kötü günler derken hayatın hiç ilgisi yok güllerle...Tek istediğim yanarak kaçmak burdan.





gözde/eylül/2003/ank