depresyonun dibini süpürmek

saniyeyi bir sonrakine çevirmek tüm gücümü alıyor.bişeyleri beklemek,beklenen şeyin gelmesi,ve anında tükenmesi...şimdi neyi bekliycem??? Bir saate daha katlanmak için neyi bahane edebilicem??bir güne daha...
kana direk karışan,hızla karışan ,beyninde çakan o şeylerden korkuyor insanlar.Deride iz bırakmayanlarsa bi şekilde kabullenilebilir.ama işte diyorum ki...deride iz bırakan,derinde iz bırakan
hepsi aynı aslında
çünkü biliyosun,buraya ordan geliniyo,yani ben geçtim ordan,iz de bıraktı derinde.benim derinimde.şimdiyse ya da önce ...üç beş yara izi kalmış üstümde ..ee??
beni kahreden şu ki..acı içindeyken , ter içindeyken,ağrılarla debelenirken,ishalken,herşey ne kadar kötü olursa olsun,%90ından daha iyiyim.Daha hızlı düşünüyorum.Daha hızlı anlıyorum.
ama bununla hiçbir şey yapmıyorum.
söyleyecek bişey var mı
aferin bana.
haha

güç kalkanları aktive edildi mi ???
- edildi, edildi ;)