Tuuba

Adsız dedi ki...

çöp evlerden birinde yaşadım; sıradandı.. herkeste olabilirdi ve herkes de içine girebilirdi. sen şansını zorladın. kapıyı çalmadan girebildin içeri. kapı açılmadığında ise kırdın. duvarlar örüldü. örümcek ağları da cabası.. camdan atladın ya da ışınlanabilen bi garip bişeydin; rol yaptın.. biliyordun ki kimse senin düşündüğünden öncesini düşünemeyecek. kendine güveniyordun. kendine güveniyormuşsun hissine kapılmamızı istiyordun. şimdiyse kırılgan notlar yazıp; daha önce kırabildiğin kapılara, atlayabildiğin boyundan yüksek camlara, aşabildiğin duvarlara bunları iliştirip altına, içinden yenisi çıkmış ciklet gibi imzanı yapıştırıp isteyenlere bunu çiğneyebilmeleri için fırsat veriyor ve diyorsun ki haydi beni şişirip elinizle bidaha bidaha patlatın! hayır gözdecim. sen zaten fotokopiyle çoğaltılamayacağını biliyorsun. ne cikletlerin içine girip dövme olarak başka bedenlere taşınabilir ne de fun card olarak sevdiklerinin mail adreslerine farklı silüetlerle gönderilebilirsin. laptopun pili biter şarja takarsın. senin pilin mi var gözde?

sadece iki parmağına bakıyor yaşam. ikisine de basmalısın...

26 Kasım 2008 Çarşamba 13:44

Stuck on Rewind dedi ki...

whoaaaa.
how did you got so big,couldn't believe it...
believe it or not, i am very proud of you.
(tuuba'ya)

26 Kasım 2008 Çarşamba 13:54