beginning of the end

Tam içindeyken ve mutlu olmam gerekirken,o kadar çok canım acıyor ki,bittiğinde üzülücek enerjim kalmıyor.Tam içindeyken neden bu kadar canımın acıdığını bilmiyorum.Daha fazla ölecek canım kalmadı, ama hala yaşıyorum.

Geri dönüp kıçımızda patlayan bir on yıl var ki ;atlatmak da en az bir on yıl alıyor zaten.Atlatırken neyi atlattığımı unutucak kadar boka buladım kendimi ,zaman aşımına uğradı ya da acı.Yorgunum diye bir his içimde hız yapıyor.Bundan 3500 aşk sonra daha mı yorgun olucam yoksa ilkinden beri adım atıcak halim yok muydu bilmiyorum.Kafası karışık,dedikleri gibi belki de alkolik, ve bağımlı bi kızım işte ben.Beni buraya getirenler yüksek beklentilerdi.Yüksek bekleme benden.Lütfen.Seviyorum işte seni.Yapabildiğim kadar.Bardağı elimden kalemi tutmak için bırakıyorum,kalemi biraz daha içmek için.Böyle işte.Sen ağları toplarken ben seni falan toplayamam,anla beni,ben kendimi bile toplayamıyorum.
2007 ekim