ekim 2007

Bazen yalnızlığın tüm oyuncaklarını geri almak istiyorum.Bazen de yalnızca insan olmak.Bünyem her ikisini de kaldırmıyor artık ve yazık ki bende herhangi bir dengeye derhal alerji geliştiriyorum.
Şu anda burada mutsuzum.Yarım saat sonra hangi saçmalığı şiddetle hissediyor olacağımı tahmin edemiyorum.
Sarhoş halimden nefret ediyorum.
Ayık olmaya tahammül edemiyorum.
Uyuşturucuları da artık kaldıramıyorum.
Belki de bir kamyon tarafından ezilerek köpek mamasına dönmenin vakti geldi de geçiyor bile.
İnsanlar.
Aptal ve çirkinler.
Görmeye tahammül edebildiklerim ya yekten benim için tehlikeliler,ya kendim için tehlikeli olmamı sağlayan şeyi tetikliyorlar, ya da ben onlar için tehlikeliyim.
Tamam.Yolun bundan sonrası nereye gidiyor sen söyle bana.
Sanıyorum bu yer bana karşı bi tepki geliştirmiş.Takriben yarım saattir burdayım ve ne içersin diyen olmadı.Demek ki neymiş,çalışanlarla itleşmemeliyiz. Sinirlerimize hakim olmalıyız.
Hava berbat.Ben de öyleyim.Belki sadece sen burda değilsin diye, belki de bana böyle davranılmasından hoşlanmıyorum sadece.
who knows.