lately i seem to believe that there is a hell inside my head
Sanırım bir süredir hayattayım. Içinde bulundugum sartlar aklimi zorluyor.Hafizami zorluyor.Genel olarak yalniz olmayı tercih eden bir ruh haliyle iki parmak piyano çalıyorum.Geceleri uyanmamak icin korkular biriktiriyorum.Sabaha karsi bir gece sonra gorecegim kabuslardan fragmanlar izliyorum.Hayatimi anlatan filmde kimseler oynamak istemiyor.Benim de anlaticak halim yok zaten pek.Luzumsuzum,bunu senle yollarimizi ayirdigimizda bir kez daha anladim.Hayatimin son sansini kacirmistim,ustelik bunu bilerek ve isteyerek yaptim.Neden onur ve gurur gibi seyleri bu suursuz bunye bu kadar motto edindi kendine bilmiyorum.
Sanirim bir suredir komadayim.Icınde bulundugum vaziyetin ozeti bir yerlerden faksla gonderildi.Hatirladigim ,sevdigim insanlardan haber alamiyorum.Gokyuzundeki yildizimi sondurdum.Kendimi sakatladim.Sakatim ben artik.Yıldızsız bir sakat.Cocuklugumla karsilassam soylemek istedigim bir seyler var.Cocuklugumun saclari yolundu.Yazilarima sansur koyuldu.Annem okumak istemedi yazdiklarimi.Vuruldum belki ama yıgılmadim oldugum yere, yaralarima ellerimle bastirarak hizla uzaklastim olay mahalinden.Artik profesyonel bir serseriyim.Dava arkadaslarim teker teker delirdi ya da nallari dikti.Saygisizlik etmek istemem kimsenin deliligine ve olumune ama olurken bana ettikleri saygisizligi sindiremedim bi turlu.Yangın cok buyudu.Yazdiklarim tutusmadan once sadece bir kac dakikam var ve bu bile bana fazla geliyor.Artik yutulmak istiyorum.Sanirim bir suredir bitkisel hayattaytim.Imajim yerle bir oldu.Ritmi kacirdim.Biçimciydim,biçimimim zedelendi.Içimde pop art bir karakter tasiyordum,karakterim andy tarafindan kaçirildi ve fidye unsuru oldu.
Hiç kimseyi gormek istemiyordum.Hiç kimse ile ayni fikirde degildim.Zararli bi maddeydim ve yok edilemiyordum.Beni sevyordun,öyle söylüyordun.Ben bir orospuydum ve benim çocugum olmak bir çesit buyuydu senin için ..Ama ben bir turlu buyuyemiyordum.Ve sanirim ben bir suredir gebermek uzereydim,bunun için ipler çekiyordum ama sayisiz gündü ve hic de kolay geçmiyordu.Kirici davranmak hosuma gidiyordu.Cenazeme kimse gelmesin istiyordum.Bunu beni paramparça edicekti oldugumdan daha paramparça olmak mümkün olsaydi ama bunu yine de yapiyordum.Vasiyetimi yenilemeliydim.Vasiyetime birkaç shot tekila ismarlamaliydim.Onu sakaryaya goturmeliydim,ayrintilarin telasina kapilmaliydim.Cunku istikrar sahibi olmak beni yoruyordu.Olmamak da yoruyordu.Her gecen gun bir kez daha anliyordum bu gidisatin bir sonu yoktu.Benim icin en hayirlisiydi olmek ama bunu anlatmak da bana yakismazdi.Bunu seninle yollarimizi ayirdigimizda bir kez daha anladim.Bir kez daha anladim ki biz birbirimizin domuzuyduk.Huzursuzduk.Donlarimizin lastikleri kopuktu! Biz birbirimizi unuttuk,herkes bizi unuttu.
Boka batik.
Çıkarken kendini atese ver ey okur!
1 Yorum:
kopuk don lastiğiyle bangi camping yapmak en makbuludur. tekrar kopması halinde camı kırınız.
20 Temmuz 2008 09:42
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa