kiev

Bir dönemi ardımızda bırakırken bilmediğimiz birşeydi aslında bittiği ve yalnızca bu yüzden uzattık birkaçımız... Birkaçımız ise bitmemesi gerketiğini kahinmişcesine fark etti kendini bitirirken. Delik deşik olduk, apaçık ortada kaldık, giriş çıkışlarda özgürlük kazanırken, gerçeklik denilenden saptık. Sapıttık!-mı?
Biraradayız ya bi şekilde, başka türlüsüydü istediğimiz. Burada yıkılmadan devam ettikçe, gözgöze gelmekten, bir iki laf etmekten kaçındık; kaçındık ki sapmayı hissetmeden yaşayıp gidebilelim.
Biz yaşayıp gidecek çocuklar değildik ki... Biz avuçladık dünyayı, aşağı indikçe kaldıracak kadar, atlas gibi kudretli, 19 mayıs hareketleri yapan gençler gibi belki...
Şimdilerde yanılsama denilen, yerine koyma hani, oralarda, rüyalarda yani, birlikteyiz saçmasapan. Bunu gerektirdi delirmek, ya da buydu aslolan. Magic dostum, magic storm uçursun seni de. Unutma, kaybetme, an zaman zaman. Ara, sor bi hayvan!!!
(B)