şimdi/burda

büyük kararlar vermesi gereken küçük bünye.tanrım ne kadar yorgunum.dün üstüme yağmur yağarken,o kadar mutluydum ki,ama sonrası...eve dönüş,düşünmek başıma ağrılar saplamaya yetiyor bile ,baksana ne hale geldik.burda duramıyorum.boğuluyorum.ve sonunda deli olan da ben oluyorum.sen anlayışla bakan gözlerle karşılaşıyorsun,kız deli abi napıcaksın,haklısın kanka haklısın,bu ara zaten bi ruhsuz,bi tuhaf bakıyordu gözleri,sen benim ruhlu halimi nerde gördün lavuk demek istiyorum,sonra kavga eden de ben oluyorum.kendi kuyruğumuzu kovalamaktan,ısırmaktan,koparmaktan,kuyruksuz dolaşmaktan,modaya uygun yeni bi kuyruk edinmeye çalışmaktan ne zaman vazgeçicez,söyle bana,mavi taşların varmış,çok güzellermiş,sana nazar falan değmezmiş,orda mutsuz burda çulsuz olurmuşsun,olurmuşsun,gerçek buymuş.sonuçlarına katlanırmışım,muşum,muşuz.
bense şimdi/burda boğuluyorum.peki buna ne buyrulur mavi taşlı sevgilim? kaale alınmayacak kadar önemsiz.kayda geçemeyecek kadar silik,ama biliyo musun,ben daha önce de burda bulundum.bu durum bütün bu ilişkiler,zaten bunun üzerinedir,karşındakinin kendine güvenini yerle bir edip hiçbir yere gidemeyecek hale getirmek üzerine.daha öncede öldüm.yine ölürüm.ne en sonuncusu olur ne de en zoru.
seni seviyorum.
bunun bi işe yaramış olmasını isterdim.
and all of my senses are on overdrive.