to miss selfdestruct

"Uçurumun kenarina ya da ignenin ucuna kadar geldiysen,, mucize bekleme" dedi... aglayabilmeyi umuyordu.. yine de sonsuz kere dostça bakiyordu buz krigi gözleri, ölüme.. uzun bir liste vardi elinde son bir kez küfretmek, tekmelemek istediği $eylere dair.. "hep güzel görünmeliim" diyordu, aynanin kar$isinda oturmu$ kendini izlerken.. ki, derinlerde sizlayip duran nefis bi sanciyi andiriyodu $imdi güzelligi. incelikli bi suskunluğu ta$iyanlar bilir: hiç bir ecza gidermeyecektir dile tüneyen yarayi. Orda öylece durup flu-zamanlari bekliyecektir kelimeler. “sakin örtme çiplakligini ki asla kaybolmayacak cinsini ku$atan $iirsel aura. Hem kaç ki$iyiz $unun $urasinda, hüzün tanelerinden $arap yapabilen?” dedim. Bi cinayeti kurcalar gibi sarho$ olabilmeyi umuyodu. Biliyodum ama; az sora kirilacakti kanat’lari… Pek vaktimiz yoktu.. hiç olmami$ti. Eksik kalan yanlarimizi onarircasina öpü$tük ilk kez. Utanacak bi$eyimiz yoktu.. kapamadik gözlerimizi;ölüm, hemen yaniba$larindayken iki insanin birbirini nasil çogalttigini seyrettik. Ve dedi ki: “uçurumun kenarina ya da ignenin ucuna kadar geldiysen, artik mucizeye ihtiyacin yok demektir” suyun üzerinde salinan nilüfere anlam katan ilik bi çig tanesini andiriyordu $imdi güzelligi. Az ötemizde ölümün serin çigligi birikiodu igne’nin ucuna. Son kez dola$iyodu hayat, uykuyla agirla$an damarlarimizda. Pek vaktimiz yoktu.. payla$amadigimiz $eylerle öde$ircesine öpü$tük, son kez.. kapamadik gözlerimizi.. kirilan ve hayata saçilan kanat’larimizi seyrettik. OYSA MUCiZELERE iHTiYACiMiZ VARDi BiZiM!!

(orga)