tam 12den vurulmuş gibiyim.Boğazımda bir adet dikenli tel mevcut.midem bana düşman olduğunu net bi şekilde bildirdi.mideme bir hortum sokmaktan başka bişey gelmiyor şimdilik elimden.dağılan beden.bunun bir gün olacağını bir süredir biliyordum.ama o cehalet günlerini özlemiyor değilim.bir zamanlar...herşey olabilir gibiydi.kötü şeyler bana değmeden geçecek gibiydi.atlatmak herşeyi,üç günden fazla zaman almaz gibiydi.yine de diyolar ki süper idare ediyosun kızım ,iyisin iyisin.iyiyim.mide ilaçlarım bir depoda duruyor.kusma isteğime direnemiyorum.iki gündür acımıyor ama midem.bi de karın boşluğunu dolduran ağırlık,çok kodlu bi telefon numarası tarafından duman edildi.ilaç gibi geldi.nasıl oluyor da oluyor anlamıyorum.kozmosun komik düzeni.
tempoya alışıyorum.sabah evden çıkmak cehennem gibi geliyordu kısa bi süre öncesine kadar.şu an saat on bucuk hastayım dikenli teller yutuyorum,kan tükürüyorum,ama dışarı çıkabilirim,gidip saatlerce kalabalıklara konuşabilirim.bir bira ısmarlayıp gülümseyebilirim,bi kaç tane daha içersen eğlenebilirim,abartırsam ağlayarak kaldırıma kapaklanabilirim, her türlü şey olmaya müsait bu havalarda,zatürre,faranjit,alerji,mide kanseri,kanamalı ülser...
istanbulu özledim biraz.bunun olacağını biliyordum,o da söylemişti,oraya gidip bi ay sonra buraya geri dönmek istiyceksin demişti.dönmek istemiyorum,gelip biraz takılmak istiyorum.

kendimi duşa sokmalıyım.temiz bi kız olmalıyım.bunu en az iki günde bir tekrarlamalıyım.yoksa kendimi hasta gibi hissediyorum.sigarayı bırakmalıyım, boğazımı parçalayan bu şeyden kurtulmalıyım.
bazen kendimi burda çok yabancı hissediyorum.kendimi yabancı hissetmediğim o yer artık yabancı ama bana bunu sürekli kendime hatırlatmalıyım.sanki gitsem anahtarımı çantamdan çıkarsam ,kapıyı açsam,herşey yerli yerinde olucak,gazoz bana koşucak.ama yok artık öyle bi adres..bunu kendime son kez açıklamalıyım.buna alışkanlık diyoruz G. bunu daha önce de yaşadın.atlatılamayacak olanı defalarca atlattın.
atlatmaktan bahsetmek istemiyorum aslında.
atlatılıcak ne var ki.
midende açılan yarayı bile tedavi edebiliyorlar ne ki ruhundaki iyileşmesin.ruhun defalarca kanıtladı sana kendini.isimler bile unuttun ,yüzler,hafızalar unuttun.(bunu biraz abartmış olabilirsin) .Nevin hanım vardı,kısa süreli bellek kaybı demişti.geçicek.babasının evden son çıkışını hatırlıyor ama buraya neye binip geldiğini hatırlamıyor.aferin ona.böyle salak bi duruma insan kendini nası sokar anlamıyorum.
durup durup kendimi sokaklara atıyorum.bir yorgunum bir çıkmalıyım.bi batmalıyım.bi çıkmalıyım.böyle olmalı.