remorse it everyday

kes beni
kes beni kes beni
kanım yok
kanım yok kanım yok
acımasız olduğum zamanları acıdığım zamanlara saydım dostum...bi gün ankarada,o ünlü karanlık yer altı barında,bi adam geldi yanıma..incitmiştim onu deli etmiştim şehri terketmişti...isterdim onu önemseyebilmeyi ama olmadı,o kadar incelikliydim aslında..masama oturdu,keskin sandığı cümlelerle üstüme gelmeye başladı...kalktım.canım acıdığından değil,keyfim yerindeydi,kaçmasını istemediğimden...merdivenlerden çıkmaya başladım..gelip kolumu tuttu sertce,unuttum şimdi ismini,acımasızca,s ile başlıyordu, bana bir s. borçlusun dedi...senden hiç bi zaman bir s. istemedim ben dedim.ben de can yaktım dostum,yandığım kadar yaktım,kişisel hesaplaşmalar bana göre olmadı hiç bi zaman ..kimseye küsmedim,hiçbişeyi hatırlamadım spesifik olarak ama toplamda herşey,şu an olduğum şeye dönüştü işte. Biri bir gün: Bana bunu neden yaptın? dese, ona bilmiyorum desem... çok daha çekilir olacak demek ki herşey.hoşçakal adamım ,güzel müzikler seninle olsun...