5 Eylül 2010 Pazar

dedikodu kazanına kepçe aranıyor.

eylül oluvermiş.evet hissediyodum ne zamandir sonahari ama hic takvime bakmamisdim.ben neyi severdim simdi bu zamanda..simdi.simdi annemin evinin arkasindaki parkta senle sigara icmiyorum.simdi.olmuyor.kahkaha atmiyoruz.yerine birini koymayi denememeliydim bile.denemedim de sanirim..denedim mi?? insan kalabaliklari yer değiştirirler.bunun bir anlam ifade ettiği bir dönem vardi elbet.burdan ,oraya,uzağa gittikleri zaman, kim olduklariyla dogru orantili bir sızı hissederdik.şimdi...şimdi insan kalabalıkları istedikleri yere gidebilirler.yerine yeni kalabalıklar getirtebiliriz.onlar da gidebilirler.gitmeliler.tahammülümün sınırları varmış meğer.şimdi annemin evinin arkasindaki parkta olsaydik hala senle, o sınırlardan haberim olmamış olucaktı.hatirliyo musun sana hepinizin sınırları var benim yok dediğimi.varmış.sana tahammül edebilmem herkese tahammül edebileceğim anlamına gelmiyormuş.çok çirkin insanlar bazen.inanabiliyomusun, hala oluyomuş o şu bana dediki sen benim için şöyle demişsin, ordan duydum ki sen aslında öyleymişsin böyleymişsin...diyelim ki o öylelerin böylelerin hepsi doğru..eee??? Ben çoooook fazla yanlış yaptım hayatta.çok.Çok yeni baştan başladım,başlayamadım,bitirdim,bitiremedim,bırakdım,bırakamadım...Tüm bunlar okeyde arkadaşım, ben hayatımda hiç, kendimi olmadığım biri gibi göstermedim??? Şimdi sen çıkmış bana öyleymişsin böyleymişsin diyosun ya..git şu duvarın arkasından söyle.
bi kere daha söylemiştim bunu.Ben gerçek olanı kaybettim.Artık kayıp denen şeyi tanımıyorum.Resmi açıklamamdır.Kalbi kırılanlara bandaj için bknz: soraki kanka.



g.

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa