11 Ağustos 2008 Pazartesi

from g. to x. with love...

sabah sekiz bucuk. Burda bu saatte uyanık ve yazıyor olmama şaşırıcaksın biliyorum ama gece evdeydim.( alive and kicking dude...) şarkı sözü arayışımı senin blogun içinde gerçekleştirme hatası yaptım ve bleeding hearts a ek yorumları okudum gözlerim doldu.hayatımdaki sen etkisi hala kelimelerle tanımlayamayacağım bir şey.hala anlamıyorum biz bir neyiz ,tatil ne demek x+y kaç eder, toplansa mı iyi toplamasa mı,ama içindeyim bir şekilde..Her şekilde...tam ortasında..lisedeyken bana senin parmağına çöp batsa benimki kanar demiştin,o zaman pek bi anlam verememiştim.Şimdi artık anlıyorum,senin parmağına çöp batıp benimki kanadığında anladım.
hayatımla ne yapacağımı bilemiyorum s. belki saçma ama gidicek olma fikri seni burda bırakma fikriyle hırpalanıyo.seni artık bırakamam.Bi daha bırakamam.bırakmak istemiyorum.çünkü gittikçe sona yaklaşıyormuşuz gibi geliyor.kalan zamanı ....
tamam biliyorum saçmalıyorum. ama bir şeyler oldu işte .bişeyler kırıldı sanki dünyada şu son zamanlarda.dünyada,içimizde...belki ilk defa içimde umudun bittiğine inandım.ve ilk defa senin içindeki umudun ve eğlence isteğinin bittiğini grdüm.belki kendimi kandırıyorum,geri gelecekler ama diyorsun ki beraber yapmayı ençok sevdiğimiz şey içmek..bu beni çok kırıyor.böyle bi özete onay veremeyeceğim.belki gerçekten öyle ama bunu kabul etmek hayatım boyunca düşündüğüm, inandığım (inandığımı sandığım) herşeye ağır bir darbe gibi.Bana gelen tüm ağır darbelerden korumaya hala debelendiğim bir tek bu var ve bunu yapmayı sürdüreceğim.Annen demişti ya,gerçekten senin olanı koru..öyle yapıyorum.
şu son hafta için küsme bana.beni biliyosun yaralandığım zaman yalnız kalırım ben.kediler gibi.tek başıma iyleşirim.öyle bi anne eğitiminden geçtim ki güçsüz görülmemem gerektiğine derin bir inancım var.beni anlayacağını düşünüyorum. nereye gideceğimi ne yapıcağımı bilmiyorum ama neyi sevdiğimden tam olarak eminim.belki biraz da bu sürüklenmemi sağlıyor ama bundan şikayetçi değilim.yazmayı bırakırsam derin bir uçuruma düşücem ve bir daha asla gece kostümlerimi giyip eğlenmeye gidemeyeceğim gibi geliyo..
Nolur s. sıkılma.nolur vazgeçme.nolur inancını yitirme.çünkü ayakta kalmak için sıkılmamana,vazgeçmemene ve inanmana ihtiyacım var.
bana şimdi ne yapacağımı söylemene ihtiyacım var.

hala bunun hasta bişey olduğunu söylemek isteyen varsa vericek cevaplarım da var.this is the truth ,try to live with it.


seni seviyorum s. günaydın.

8 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

Bu yorum yazar tarafından silindi.

11 Ağustos 2008 23:39

 
Blogger Stuck on Rewind dedi ki...

tek başıma hiç bir yere ... : ))

12 Ağustos 2008 00:13

 
Anonymous Adsız dedi ki...

Bu yorum yazar tarafından silindi.

12 Ağustos 2008 00:54

 
Blogger shadowboxer dedi ki...

şahsi fikrim şu yönde;

beni tanıdılar, sen kaç..

12 Ağustos 2008 01:52

 
Blogger Puppet Master dedi ki...

bi gidenler bi gelenler.
bi falanlar bi filanlar...
dostum
acıl çıkış kapısı gormekten bıktım.
çıkacaksa çıksın yangın.

12 Ağustos 2008 05:10

 
Blogger shadowboxer dedi ki...

sadece yangın çıktığı takdirde mi acil çıkıyosunuz siz?
bizim nerdeyse her çıkışımız bir evvelkinden acil oluyor :)
evin kapısının üzerine de yazdım acil çıkış kapısı diye,
hem dışarda var o ibare
hem içeride..
kafam karışmasın diye ;) ne yandan kaçıyorsam öbür yana acilen intikal ediyorum bu sayede.
tavsiye ederim :))

12 Ağustos 2008 13:03

 
Anonymous Adsız dedi ki...

Bu yorum yazar tarafından silindi.

14 Ağustos 2008 09:23

 
Blogger shadowboxer dedi ki...

yes i am :)

lucky s.

(bu duygusal yazıma "nazar etme ne olur" diyerek hisli bir dolmuşçu edası ile son vermek istiyorum. verdim.)

16 Ağustos 2008 06:03

 

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa