pek sevgili günlük

Klavyesinin bazı harfleri basmayan bi bilgisayar aracılığıyla, bir kekeme edasıyla ,sıkıntılar içerisinde, dünyevi hayata" dünya için küçük ama benim için büyük" bir adım attığımı bildirmek isterim.Keyfim son derece yerinde fakat bu klavyenin verdiği sıkıntı bende küçük bir ura sebep olabilecek boyutlarda.Benim gibi yazarken akan insanlar için son derece sakıncalı ve bir yolu bulunup derhal sakınılmalı bir sorun..
İlkokul servisinde uyuyan birinci sınıf öğrencileri gibiyim.Öğleden sonra uykum geliyor ama pek tabii ki alışacağım, ya da tuşları sabit gücünde bir daktilo talebinde bulunacağım.Son derece hızlı yaşamımın- kafamın içindeki hızdan bahsetmekteyim- geriye bir uyku sersemliği kaldı.Elbette ki bu uyku sersemliği bana son dönemde peydah olan bi illet değil.Ama nerde ve nasıl edindiğimle ilgili fikir sahibi de değilim.Zira kurtulabilinir mi bundan yoksa ilelebet bir yastıkta mı sersemliycez öngöremiyorum...
Tam şu anda canım brazillian nights adlı yüce kokteylden istedi.Bence çalışanları motive etmek için bir bar bulundurmalılar burda.Ben masamın bir kısmını bu işe bağışlayabiliim mesela.Dar alanda kısa paslaşmaya son derece aşina bi bünyeye sahibim.Ve fakat birşeylere hızla aşina olabildiğimden kelli kafein bana uzaktan gülümsüyor yüzünde uykulu bi ifadeyle.
Ona geri el sallardım ama kolumu kaldıracak halim yok sanki....
iyi uykular türkiye...bilirim bayılırsınız uykuya...