çok yorgunum.Kendimi taşiycak gücüm kalmadı.Endişe etmiyorum.En azından kendimle ilgili.Her şey çok açık.bana ne olabileceğini biliyorum.olabilecek şeyler beni şaşırtamayacak.kendim çağırdım her zamanki gibi herşeyi.hastayım.iyleşmek bilmiyorum.vücudum yorgun,ruhum hasta,taşınması gereken beden,taşınması gereken beyin...kendimle yaşayamıyorum.elimi tut uyurken,terlediğimde üstümü değiştir.korkarsam ışığı aç,burdayım ben de...değilsin ki..
bütün bu yorgunluk beni güçsüz bırakmak yerine sertleştiriyo.dizlerim titresede karşıya bakıyorum dimdik.gözlerine onların,gözlerinin de gerisine.
zor mu...
haha
bana mübah olan bu ama işte.