28 Kasım 2007 Çarşamba

sevgili küllük

tüm yazılarım vahşi hayvanlar tarafından didik didik aranırken ne yazmalıyım tam da bilemiyorum.ne öğrenmek istediklerini bilsem istedikleri şeyi vericem ama yıllardır söylediğim gibi,idont have much to offer..ne zamandır duruyorum gibi görünüyor ordan biliyorum,kağıtlara döndüm,kağıtları parçaladım,hiç yapmadığım bişey yaptım,yazdıklarımı yırttım,artık öfkeme asla hakim olamıyorum,çılgına dönüyorum,kendimden korkuyorum yapabileceklerimden,düşündüklerimden korkuyorum.
kendime yeni acılar ediniyorum.misal bacaklarım sızlıyor şimdi çok fena.3 e kadar sayıyorum.çabuk bitiyor.ahh..ne hatalar yapıyorum yine,kendime,kendimi şikayet ediyorum.uzakdan bakınca herşeyin derin bir anlamı varmış gibi görünüyor biliyorum ama yok,inan bana yok,tahmin edebileceğinizden çok daha yüzeyselim aslında.mesela no.847 nin hiç bi anlamı yok,anlam ifade edebilen bir kelime bile gelmeyince aklıma rasgele sayılara basıverdim işde.yapamıyorum.daha fazla yarattıklarımın yokolmasını izlemeye dayanamıyorum.hemen hemen bütün blogu okudum bugün,defterlerim de geldiler,ne acı...aslında yapabildiğimi ama yapmadığımı görmek.
bugün ufak şirin bir arabanın içinde ufak şirin bi adamı giderken gördüm.içinde biraz korku biraz heyecan vardı büyük ihtimalle.gidilen yollar aynı şekilde geri dönülmüyorlar.speed the roads,rush the lights derken aslında bişey demek istiyordum,ama derine inmedim.bazen de gerçekleri çarpıtıyorum işde beni anlayabilin diye..gerçekleri şarkılarla çarpıtıyorum,gerçekleri saçlarından yakalayıp şarkıların duvarlarına çarpıyorum,elimde kendi saçlarım kalıyor.kim kimdi hangimiz neredeydik artık çözemiyorum.bunu da böle sanki bi zamanlar çözebiliyomuşum gibi söylemek belki de sahtekarlık kategorisinde yargılanmalı,çünkü sürekli görüyorum o tarihli defterde bu tarihli defterde,artık şunu yapamıyorum artık buna dayanamıyordum,peki ne zaman yapabiliyordunihani yapabildiklerin nerde?? belliki yapabilirken yazmıyormuşum,belki yazmayı bilemeyecek kadar küçüktüm.belli ki öyleydim.fi tarihi yani.
bacaklarım sızlıyorlar.acıyorlar.ishal ve kabız ve toplu olarak bokun her nevi arazı belli zaman aralıklarıyla kapıma dayanıyor.mide ağrıları bulantıları,sağlıklı bi insan kendini nasıl hisseder çok merak ediyorum...her neyse sevgili küllük,buraya bıraktığım küllerden bir anka kuşu doğurman dileğiyle yazıma son veriyorum
hoşçakal.

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa