10 Eylül 2007 Pazartesi

Kalanlar

O'nun için üzülüyorum.Ellerinden belli.Teslim olmuş.Ölümden beter olan bir şey var, nasıl ve ne zaman öleceğini bilebilmek.Bu adam biliyo. Ortaçağ ulemaları gibi.
Basit aslında.Bir kaç gecemi paylaştım onlarla:hepimiz ayrı yerlerde ama kimyasalın evindeydik,azad ettik birbirimizi.
Bir haber bekler gibi,sana olan-Bu bir kaç insandan gelecek bir çağrıyı...sıra sende şimdi genç bayan
gel buraya.
ya da tam tersi.serbestsin,gidebilirsin.Belki ikisi birden.Belli ki öyle.İnsiyatif dışı.Cyclical.

Oraya her gün gidiyorum.Bir çeşit proje bu benim için.Projesi olmayan kişi ölüdür.- İş, aile, çocuk,villa,bahçe,seks,kafanı yüksek tutmak,ev döşemesi,arkadaşlar,kitlesel ölüm,anarşist örgütsüzlük..
Sonucu kimse bilmiyor.


Burası odam.Dingin.Karmaşık.Burada yaşıyorum.Oda servisi olmayan bir otelcik.Bir gecelik fiyatı,şehir merkezindeki çocuk fahişeleri kiralamaktan çok daha ucuz.
Bana kimse ulaşamaz.Sahte isim kullanıyorum.Resepsiyonda ayak üstü lak lak yok,konuşma yok,kimseye bakma,gülümseme.olduğu gibi..
OLDUĞU GİBİ.OLDUĞU GİBİ.OLDUĞU GİBİ.

tuvalete gitmem lazım.taşınması gereken uyuşmuş beden.Bunu yapmam lazım çünkü kimse benim için yapamaz.hangi ben için? hangi bana?
içeri doğru eklenen mi,dışarı doğru parçalanan mı?

Ben taş kesilmiş,kımıldamakdan acizken ve soluk alamazken,gidemezken,adım adım ilerlerken,bir adım,bir adım daha ..Jeannie,gir içeri jeannie,çık dışarı.sıra sende.şimdi sen.hangi sen?
Kitaplarla gerçek hayat arasındaki fark senin yaşamın.

hangisi?

Halk içinde olma kaygısı..Panik.Nasıl gideceğim oraya kadar??Bu insanlar nereden biliyorlar nasıl yapılacağını?

peronları seviyorum.insanlar sürekli bir yerlere gidip bir yerlerden geliyorlar.ben onları en çok burdan giderlerken seviyorum.
Hoşçakal.bu son görüşmemizdi.
Evet.öyleyse ağla bakalım.

yürüyorum.
büyük şehirlerden umut yok.Umuttan kurtulmak gerek.ona sıkı sıkı sarılamam.
Büyük şehirler yalnızlıkları olmadan beş para etmezler.
(yalnız mı? biz hiç yalnız değiliz!Biz harika bi grubuz! Kaç kişi vardır bizim gibi bu kocaman dünyada??Hadi sayalım.Belki bizi onlara ekleyecek sayıya ulaşırız?cadı?
sen yalnızlığını yadsıyan korunmasız bir cenin misin cadı?)

Sokaklarda dikilenler,parklarda içen sonra da uyuyan insanlar kenti kendi yaşamlarıyla döşüyorlar.
Ben bu kente hayatımı veriyorum, o bana ıslak köprü altları,adil mi? Adil mi cadı?
Burada -en azından- nefes alabilmem gerekiyor.

duyuyor musun?

sözcüklerin anlamları.sözcükler ancak onların söyleneceği biri olduğunda bir anlam ifade ederler.Ben bir şey söylemiyorum.Kime ne söyleyeceğim ki?

Merhaba.Benim.
Bendim.

(Bir şeyi söylerken başka bişeyi demek istemeyi öğrenmek.var olduğunun göze çarpmadığından emin olmak.)

(kırık zar öyle olmaz böyle olur deyip kır sende zarları o zaman.Hırsını alabildin mi??? Sakın yenilme.Sakın teslim olma!)

Evet ,doğru söylüyorum,gerçekten hiç farketmez.kendini içine sıkıştırdığın bu komik karakter içime baka baka sırıtmamı hemen arkasından gülmemi sonra da ağlamamı sağlıyor) (allah iyiliğini versin çocuk)

Gözlerim yüzüme çok büyük geliyor.Ellerim ise tam tersi.Bitmemişti büyümem ,bitmemişti cadı!
Önce resimlerimi aldı,sonra da gerisini..
Olmadı ama cadı!

Yitirmek önemsizdir,herşeyi bırakıp oradan ayrılmaksa sansürsüzce söylemek gerekirse göt ister arkadaşım.nasılsın? anlamıyorum..Benzerini yaşamadığın bir şeyin acısını unutmak?
nasılım? anlamıyorsun!

Yoksun demek,sıfırsın.aferim sana.ama sorun o değil.sorun varolman.Çünkü sen yok olamazsın ki..."yok" olmak için fazla umutlu ve korkaksın.
ne çok şeyden nefret ediyorsun,ne çok şeyden nefret ettiğini söylüyorsun,ne çok kalbin var senin öyle??
dön sırtını,
başka yol var mı?


Çoktan karanlık,çoktan sigara dumanı,öylesine hızlı oldu ki herşey..
kendine iyi bak(lar kadar acımasız anlatacaklarım)

Korktular.öylesine küçüktüler çünkü.
bir canavar başka bir canavarla karşılaştığında deneyimli olan canavar kazanır.
canavar. canavar.çocuk.çocuk.
bakma bana.
sıkıntıdan patlıyorum.




"Anne" dedi..o anne dediğinde kendimi berbat hissediyorum.ben onun annesi falan değilim.içimden bayılmak geliyor anne dediği zaman.yere yatmak.aşırı uyuşturucudan ölmek,aşırı yemekden,bilmiyorum
ben anne değilim.

Sonunda yuvarlak masa dağıldı jeannie.artık özgürüz.durum bir -bir.kendiminim.
giderken gözlerimi ne yaptı jeannie? yaktı mı? Eğer burada olsaydı onu öldürmek zorunda kalacaktım.Hoşçakalın.Bir daha asla görüşmeyeceğiz.

0 Yorum:

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa