31 Mart 2008 Pazartesi

bir de bu var tabi...
















içimdeki yarısı çatlak o septik kaltak...annemin çocuğunu kurtaran kız işde o ama onu hiçbirimiz takdir etmiyoruz.çünkü ondan herşey beklenir.o bir savaşçı.hayatta kalmak için yapamayacağı şey yok.içimizdeki yarısı çatlak septik kaltakları takdir etmeyi bir türlü öğrenemiyoruz.
belki de o güzel çocuklar ölseler daha iyi olucaktı.

2 Yorum:

Blogger Puppet Master dedi ki...

o guzel cocuklar olselerdi gunes nerden dogardi? kimden batardi?
o guzel cocuklar oldurulselerdi, icimizde ki ates daha mi yakardi tum cumlelerimizi? daha mi guzel olurdu hersey?

31 Mart 2008 07:16

 
Blogger Unknown dedi ki...

ölünebilejek karelerde öldürmedikçe çocukları hatırlamaya değer pek birşey kalmıyor sonra zaman ilerliyor ve yıllar uzadıkça yalanlaşan çocukların başına daha çok orospu ekleniyor.. samimice yalnız kalan müzik derin orospuluklara peşkej çekiliyor.
peace me :-D

13 Nisan 2008 10:05

 

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa